ولادت با سعادت حضرت فاطمه (س) تبریک می گوییم:
بااینکه بعضی ابعادشخصیتی حضرت زهرا(س) کمتر بیان می شود ولی دراین که اوفرزند رسوالله وسیده النساءالعالمین ؛ همسر علی (ع) ؛افضل زنان عالم و…است بین فرق مختلف اسلامی اختلافی نیست.اهل تسنن هم اوصاف مربوط به آن حضرت را قبول دارند.
بایدبا تمسک به سیره ی نبوی واخلاق پسندیده اولیاءالله ازبیان مسائل اختلافی پرهیزکرده ووجوه مشترک مسلمین را قوت بخشیم .
هم چنین ولادت امام خمینی (ره) را تبریک می گوییم.
دولت صفوی و تقویت مرزهای خراسان
مروري بر وضعيت مرزهاي خراسان در دوره صفويه و مهاجرت اجباري کردها
تشكیل دولت صفویه و سیاست مذهبی كه شاهان این سلسله اعمال می كردند موجب شد تا در ساختار كلی جامعه نیز تحولاتی ایجاد شود. در این زمان خراسان بعنوان ایالتی دور از مركز شاهد وقایع عمده ای بود كه دولت مركزی را گرفتار نموده بود. تهاجمات ازبكها به نواحی خراسان موجب گردید تاصفویه توجه مبذولی رابه خراسان داشته باشد براین اساس در اولین اقدام به تقویت مرزهای خراسان اقدام نمودند.
یكی ازمقاطع حساس در تاریخ ایران عصر صفوی حركت اكراد دراین مقطع از تاریخ است. خراسان عصر صفویه همواره درمعرض تهاجمات بیگانگان بوده است. تهاجمات ازبكها و تراكمه همواره موجب ناامنی درنواحی مرزی خراسان بود بنابراین سیاست تقویت مرزهای شمال خراسان در دوره شاهان صفویه بخصوص شاه عباس بمرحله اجرادر امد.
دراین مقاله به بررسی زمان حركت و دلایل مهاجرت اكراد – خط سیر جغرافیائی مهاجران كرد، مشكلات و دشواریهای كه با آن مواجه بوده اند و تحولاتی كه در نواحی مرزی خراسان به وجود آورده اند پرداخته می شود. تا آنجا كه منابع تاریخی گواهی می دهند حضور قبایل كرد درمناطق مرزی شمال خراسان بخشی از سیاست شاهان صفویه بوده است.
اساس این پژوهش بر اساس منابع و ماخذ عصر صفویه ؛ تواریخ محلی و نوشته های سیاحان و ایرانشناسان می باشد تا با بررسی اسناد و مكتوبات موجود این حركت تاریخی مورد پژوهش قرار گیرد. كردهای خراسان یكی از ایلات بزرگ چمشگزك می باشند كه در عصر صفویه ابتدا به نواحی ورامین و سپس به نوار مرزی بجنورد شیروان قوچان و درگز كوچ نمودند. عده ای از سران این قوم در دوره صفویه وافشاریه و قاجار جزء صاحب منصبان نظامی بودند كه نقش اساسی در تاریخ خراسان داشتند.
مقدمه :
تاریخ این قوم چندان مشخص نیست ،مهمترین عامل دراین ارتباط عدم انسجام منابع و پراكندگی اسناد می باشد. بطور كلی كردهای خراسان بواسطه موقعیت خاصی كه داشتند چندان به تشكیلات اداری توجه نمی كردند و تدوین تاریخ این قوم بخصوص با گزارشات پراكنده منابع دوره صفویه مشكل می باشد و بعد از اینكه پای مستشرقین به ایران باز شد عده ای از جهانگردان از شمال خراسان عبور كرده اند. در نوشته هایشان مختصر به نحوه آمدن كرمانجها به خراسان مطالبی را نوشته اند كه اساس كار این گروه اطلاعات محلی بود كه از حكمرانان بدست می آوردند. اینكه اكراد از چه تاریخی به خراسان قدم گذاشته اند چندان مشخص و روشن نیست.
استخری ، ابن حوقل ، كلاویخو و حتی تاریخ بیهقی حضوركردها درخراسان رابه قبل ازصفویه می دانند. چنین بنظر می رسد كه منظور آنها ازكلمه كرد عشایر و كوچ نشینانی بوده كه به دامپروری اشتغال داشته اند. بنابرین منظور از كردها دراین نوشتار ایلات و طوایفی بوده اند كه در دوره صفویه به خراسان انتقال داده شده اند و اهدافی جز اغراض سیاسی نداشته اند. درمجموع كوچ دادن ایلات و طوایف از زمان استیلای تركها در ایران شروع شد و تا دوره مغول و بعددر دوره تیموریان ،صفویه و افشاریه شدت یافت. بدین معنی كه سلاطین این سلسله ها بمنظورحفظ حدود و ثغور مملكت دستجات مختلف ایلات را ازنقطه ای به نقطه دیگر كوچ می دادند چنانكه امیرتیمور بعضی از سكنه شام را كه بعدها به ایل شاملو معروف شده اند به خراسان كوچانید. البته در دوره صفویه به جز اكراد ایلاتی دیگر هم به خراسان منتقل شدند مانند زنگنه در جنوب خراسان.
تشكیل دولت صفویه و سیاست مذهبی كه شاهان این سلسله اعمال می كردند موجب شد تا در ساختار كلی جامعه نیز تحولاتی ایجاد شود. در این زمان خراسان بعنوان ایالتی دور از مركز شاهد وقایع عمده ای بود كه دولت مركزی را گرفتار نموده بود. تهاجمات ازبكها به نواحی خراسان موجب گردید تاصفویه توجه مبذولی رابه خراسان داشته باشد براین اساس در اولین اقدام به تقویت مرزهای خراسان اقدام نمودند.
اوضاع خراسان :
دردوره صفویه مرزهای خراسان همواره مورد تهاجم و تجاوز ازبكها بود، دامنه این تجاوزات حتی تا نواحی مركزی ایران وسعت داشت ، ازبكان جماعتی از بازماندگان مغول بودند كه درحدودسال ۹۰۴ ه.ق سلطنت ماوراءالنهر را از چنگ اخلاف تیمور در آورده ، در آنجا به تشكیل دولتی توفیق یافتند، آنها نسبت خود را به یكی از پسران جوجی ، پسر چنگیز می رسانند.
شیبك خان معاصر صفویه شاه آنان بود. بین شاه اسماعیل صفوی و شیبك خان خصومت از آنجا ناشی می شد كه ازبكها همواره به خراسان دست درازی می كردند. شیبك خان پس از تصرف خراسان درسال ۹۱۳ ه.ق / ۱۵۰۷ م به فكر چپاول نواحی دیگر ایران افتاد و به كرمان حمله نمود و پس از درگیری های عمده ؛ سپاه صفوی به پیروزی رسید. در دیگر درگیری بین صفویه و ازبكها درسال ۹۱۶ ه.ق كه به جنگ مرو معروف است پس از اینكه شاه اسماعیل برازبكها غلبه كرد به كمك افشارها قسمتی از خراسان را كه مدتها در دست ازبكها بود تسخیر كرد و شیبك خان را به هلاكت رساند و شهر هرات دومین شهر و محل اقامت جانشین بلافصل سلطنت شد. شرح تهاجمات ازبكها به خراسان در كتاب عالم آرای عباسی مسطور است. مساله انتقال ایلات به خراسان به دوره شاه اسماعیل صفوی برمی گردد، درحدودسال ۹۱۶ ه.ق زمانی كه به خراسان لشكر كشید گروهی از اكراد را به خراسان منتقل نمود و عده ای نیز دردوره شاه طهماسب كوچ داده شدند.
تهاجم ازبكها به خراسان در دوره شاه عباس ادامه داشت. وی زمانی به قدرت رسید كه دولت عثمانی از طرف غرب و ازبكان از سمت شرق مملكت رامورد تاخت و تاز قرارداده بودند و درداخل كشور سران سپاه قزلباش گرفتار كشمكش بر سر قدرت بودند ، بنابر این شاه عباس درصدد برآمد با عثمانی ها صلح كرده و حتی قسمتی از آذربایجان و نواحی غربی و حتی تبریز را در اختیار آنان قرار دهد و به دفع ازبكان و سر و سامان دادن به اوضاع داخل بپردازد ، ازبكان از طرف شرق ؛ مشهد مقدس را چندین بار تصرف كرده و اكثر شهرهای خراسان را مورد تجاوزقرار داده بودند، شاه عباس پس از فراغت از امور داخل و از بین بردن سران قزلباش تمام سعی و تلاش خود را متوجه شرق نمود و طی چندین سال موفق به بیرون راندن ازبكان شد. وی تصمیم به حركت گروهی از اكراد به خراسان گرفت و آنان را در مرزها مستقر كرد. هر چند قبل ازشاه عباس ، شاه اسماعیل نیز در اقدامی مشابه گروهی از ایلات را در خراسان بخصوص درگز اسكان داده است ،چنین بنظر می رسد که كار انتقال ایلات و طوایف كرد به خراسان روندی تدریجی بوده و پس از اینكه مهاجرین كرد به نواحی قوچان تا بجنورد آمدند با غلبه بر طوایف گرائیلی آنها را متفرق ساختند.
دلایل عمده انتقال اكراد به خراسان چنین منظور شده است :
1-شرارت و قطع طرق و شوارع اكراد چكنی در عراق و آذربایجان موجب تظلم مردم به درگاه شاه طهماسب شد بنابر این وی حكم نمود تا هر جا اكراد چكنی ببینند قتل و غارت نمایند و جبراً آنها را از ممالك محروسه اخراج نمایند، بر این اساس پانصد نفر از عیال ایشان به عزم سفر هندوستان متوجه خراسان شدند.
2-مسائل مذهبی : یكی از عوامل حضور اكراد در خراسان نزاع دائمی بود كه در باب مذهب داشتند. بنابر این اعلیحضرت اقدس پادشاه ایران از كردستان وطن خودشان بیرون كرده، و از سر حد عثمانی آنها را به مازندران فرستاد و بعدبه صفحات سرحدیه تركستان روانه نمود. به این وضع آنها به جهت ساكنین خراسان اسباب دفاع شدند.
3-بنابر نظر برخی ازشرق شناسان و ایران شناسانی كه از مناطق شمالی خراسان گذر نموده اند بااشاره مختصر به تاریخ كردها براین نظر متفقند كه شاه عباس برای صیانت از مرزهای شمالی خراسان اكراد را به این مناطق كوچ داد.
4-عدم مراقبت صحیح دولت از این گروه كه در نواحی مرزی روسیه و عثمانی بودند ، زیرا گاهی اوقات این عشایر ازسرحداری خسته شده و به آن سوی مرزهای ایران هجوم می بردند و مبادرت به دستبرد می نمودند.
اما عامل اصلی انتقال ایلات و طوایف كرد به خراسان هم چنانكه ذكر شد مسئله دفاع از مرزها و تقویت مرزهای خراسان بوده است ، حركت اقوام كرد زبان به نواحی مرزی شمال خراسان این امكان را به وجود آورد تا این گروهها با توجه به نوع زندگی كه داشتند دربین كوههای هزار مسجد مقیم شوند ، درمرحله اول شاه اسماعیل و به تبعیت از این سیاست شاه عباس اقدام درجهت صیانت از مرزهای خراسان نمودند. اینكه درمهاجرت اكراد به خراسان چه تعداد خانوار كوچانده شدند آمار متفاوتی بیان شده است ، متداولترین آمار ۴۰ هزار خانوار می باشد. ضمن آنكه نقل ۱۵ هزار خانوار. علاوه بر این در فرهنگ ایران زمین آماری ذكرشده كه جای تامل است، طوایف زعفرانلو را یكصد و هشتاد هزار خانوار، سعدانلو، یازده لك(هرلك صد هزار نفر)، طوایف كوانلو چهارلك و دوانلو دو لك. باتوجه به اینكه نقل قولی مستقل در ارتباط با تعداد مهاجرین كرد به خراسان وجود ندارد ؛ اكثر نوشته ها به تبعیت از اعتماد السلطنه ۴۰ هزاز خانوار را ذكر نموده اند. مهاجرت۴۰ هزار خانوار كرد به خراسان روندی تدریجی داشته است و چنین نبوده است كه شاه عباس یا امثال او به صورت یكجا دست به چنین اقدامی زده باشند. قطعاً مقاومت سران كرد در این مهاجرت دخیل بوده است و مشكل اساسی برای صفویه بوده است .
منابع :
– ابن حوقل ،صورةالارض ،ترجمه جعفرشعار(تهران ،بنیادفرهنگ،1347)
– احتسابیان ،احمد:جغرافیای نظامی ایران،(بی جا ،بی نا،بی تا)
– استخری:المسالك والممالك،تحقیق دكتورمحمدجابرعبدالعاالحسینی (جمهوری عربی متحده ،دارالقاه،1961)
– اشراقینامه:زیرنظردكترسیدمحمددبیرسیاقی(تهران،حدیث امروز،1381)
– افشارآرا،محمدرضا:خراسان وحكمرانان(مشهد،محقق ،1380)
– افشار،ایرج:فرهنگ ایران زمین،ج20(تهران،ی نا،1354)
– افشارسیستانی ،ایرج:ایل ها،چادرنشینانوطوایف عشایری ایران ،ج2،(تهران ،نسل دانش،1368)
– افشارسیستانی،ایرج:پژوهشی درنام شهرهای ایران(تهران ،روزنه،1378)
– الیس،سی،اج:دخالت نظامی بریتانیا درشمال خراسان (1919-1918)ترجمه كاوه بیات (تهران ،موسسه مطالعات وتحقیقات فرهنگی،1372)
– امینی،محمد:تاریخ اجتماعی ورامین دردوره قاجاریه (بی جا،بی نا،1368)
– انصاف پور،غلامرضا:ایران وایرانی به تحقیق درصدسفرنامه خارجی(تهران ،زوار،1363)
– بارتولد:جغرافیای تاریخی ایران ،ترجمه حمزه سرداور(تهران،اتحادیه ،1308)
– برن،رهر:نظام ایلات دردوره صفویه ،ترجمه كیكاوس جهانداری،(تهران،بنگاه ترجمه ونشركتاب ،1349)
– بدلیسی،امیرشرف خان:شرفنامه تاریخ مفصل كردستان ،مقدمه محمدعباسی(تهران،علمی،بی تا)
– بهتویی ،حیدر :كردوپراكندگی اودرگستره ایران زمین (تهران،مولف،1377)
– بیهقی ،خواجه ابوالفضل محمدبن حسین :تاریخ بیهقی ،تصحیح دكتر علی اكبرفیاض (مشهد،دانشگاه فردوسی،1356)
– پاپلی یزدی،دكترمحمدحسین :مقاله مختصری درباره كوچ نشینان كردشمال خراسان ،مجله دانشكده ادبیات وعلوم انسانی دكتر علی شریعتی مشهد (سال شانزدهم ،شماره سوم وچهارم ،پاییزوزمستان ،1362)
– تاجبخش،احمد:ایران درزمان صفویه (تبریز،چهر،1340)
– توحدی،كلیم الله:حركت تاریخی كردبه خراسان،ج2(مشهد،چاپخانه دانشگاه فردوسی،1364)
– جابانی،محمد:سرزمین ومردم قوچان (مشهد،اطلس،1363)
– خادمیان،كاظم:فرهنگ جغرافیایی ایران خراسان (مشهد،بنیادپژوهشهای اسلامی ،1380)
– ثواقب ،جهانبخش:تاریخنگاری درعصرصفویه وشناخت منابع وماخذ (شیراز،نوید،1380)
– سایكس،سرپرسی:تاریخ ایران،ترجمه محمدتقی فخرداعی گیلانی ،ج2(تهران،زوار،1335)
– سفرنامه های سهام الدوله بجنوردی:به كوشش قدرت الله روشنی زعفرانلو،(تهران،علمی فرهنگی ،1374)
– سنندجی ،میرزاشكرالله :تحفه ناصری درتاریخ وجغرافیای كردستان،مقابله وتصحیح دكترحشمت الله طبیبی (تهران ،امیركبیر ،1375)
– سعیدیان،عبدالحسین :مردمان ایران (تهران،علم وزندگی ،1375)
– شاكری ،رمضانعلی:اتركنامه تاریخ جامع قوچان (تهران،امیركبیر،1365)
– شهبازی ،عبدالله :مقدمه ای برشناخت ایلات وعشایر (تهران،نی،1369)
– صنیع الدوله ،محمدحسن خان:مطلع الشمس،ج1(تهران،سازمان شاهنشاهی وخدمات اجتماعی ،1326)
– عضدی ،احمد:پندكرمانجی(بی جا،مولف،1367)
– غفاری فرد،عباسقلی:روابط صفویه وازبكان (تهران،دفترمطالعات سیاسی دینی وبین المللی،1376)
– فرهنگ جغرافیایی:اداره جغرافیای ارتش ،ج 20( – ، – ،1360)
– فیض آبادی،محمدرضا:آپاوارتاكن نگین هزارمسجد(سبزوار،برزین،1382)
– فیض آبادی ،محمدرضا:جغرافیای تاریخی شهرستان درگز،پایان نامه كارشناسی ارشد(مشهد،دانشگاه آزاداسلامی)
– فیلد،هنری:مردمشناسی ایران،ترجمه عبدالله فریار(تهران،ابن سینا ،1343)
– قهرمانی ابیوردی،مظفر:ازباوردیاابیوردخراسان تاابوالوردفارس (شیراز،خیام،1335)
– كاظمیان،اردشیر:دیلمان درگذرگاه تاریخ (تهران،فرادید،1379)
– كرزن ،لرد:ایران وقضیه ایران،ترجمه وحیدمازندرانی،ج 1(تهران ،ترجمه ونشركتا ب، 1349)
– كلاویخو:سفرنامه كلاویخو،ترجمه مسعود رجب نیا (تهران،بنگاه ترجمه ونشر كتاب ،1343)
– مجموعه مقالات ایلات وعشایر (تهران،آگاه 1362)
– مجیرشیبانی،نظام الدین :تشكیل شاهنشاهی صفویه (تهران،دانشگاه تهران،1346)
– محمداسكندر،شمس:تاریخ كرددرقرن 16میلادی ،ترجمه محسن جلدیان (تهران ،عابد،1380)
– مردوخ كردستانی ،ایت الله شیخ محمد:تاریخ مردوخ (تهران،كارنامك،1379)
– منشی اسكندر بیك:عالم آرای عباسی ،تصحیح دكترمحمداسماعیل رضوانی ،ج 2(تهران،دنیای كتاب،1377)
– موزر،هنری:سفرنامه تركستان وایران ،به كوشش محمدگلبن (تهران،سحر،2536)
– میرحیدر،دره:مرزهای ایران دردوران تاریخ (تهران،شورای عالی فرهنگ وهنر 2535)
– میرنیا،سیدعلی:پژوهشی درشناخت ایل هاوطایفه های عشایری خراسان (تهران،نسل دانش،1369)
– مینورسكی :كرد،ترجمه حبیب الله تابانی (تهران ،گستره،1379)
– ییت:سفرنامه خراسان وسیستان ،به اهتمام قدرت الله روشنی زعفرانلو ومهردادرهبر(تهران،یزدان،1365)
منبع: نشریه شرقیان:http://www.sharghian.com/mag/archive/005668.html
موسیقی محلی ایران یكى از متنوع ترین موسیقی های جهان است. در هر گوشه ای از ایران، راویان موسیقی که حالا دیگر سال های پیری را پشت سر می گذارند و اغلب وارث تمام عیاری ندارند تا راه استاد را ادامه دهد دیده می شود. خراسان یکی از سرزمین هایی است که تنوع چشمگیر موسیقی و حضور استادان درجه یک در آن به خوبی به چشم می خورد. قسمتی از موسیقی خراسان موسیقی بخشی های شمال خراسان است که شهرت زیادی دارد. حاج قربان سلیمانی، استاد مسلم و قدیمی ترین « بخشی»* و آخرین روایتگر از نسل بخشی های بزرگ خراسان است که هنوز نفس گرمی دارد و روح علاقمندان به موسیقی را صیقل می دهد.
حاج قربان سلیمانى موسیقیدان كشاورز، خواننده و نوازنده دوتار، در روستاى ترك نشین على آباد در شمال قوچان به دنیا آمد. حاج قربان كه اكنون بیش از هشتاد سال سن دارد در مزرعه خود در این روستا کار می کند. نوازندگی دوتار در خانواده او موروثی بوده است . از سن 7 سالگی دوتار را به دست گرفت. پدرش کربلایی رمضان نخستین استادش بود. بیست ساله بود که پدرش درگذشت. بعد از فوت پدر نزد استادان موسیقى تركى: غلامحسین بخشی جعفرآبادی، حاج محمد بخشی قیطانی و عوض بخشی به آموختن نوازندگی دو تار و خوانندگی ادامه داد. در 21 سالگی عنوانِ بخشی گرفت. او در سیر حیات موسیقیایى خود به مجالس عروسی در روستاها و قصبه ها دعوت می‌شد.
____________________________________
عکس در سایز بزرگ تر:http://kurmance.googlepages.com/soleimani1.JPG
____________________________________
حاج قربان از سال 1346 به مدت بیست سال به دلایل مذهبی دست به ساز نزد و از نواختن دو تار امتناع ورزید و سال 1366 نوازندگی و خوانندگی را از سر گرفت و با وجود بیست سال دوری از موسیقی دوباره مرکز توجه قرار گرفت.
او از آخرین نمونه هاى اساتید بخشى در شمال خراسان است. بسیارى حاج قربان سلیمانى را یكى از مهمترین و برجسته ترین هنرمندان معاصر ایران شمرده اند. موسیقی، نوازندگى، خوانندگى، اشعار تركى و فارسى او كه آنها را به لهجه خاص تركان شمال خراسان می خواند هر گونه مرز و سد زبانى را درهم می نوردد و به هر گوشی خوش می نشیند.
حاج قربان در كشورهاى بسیاری از جمله سوریه، عربستان، تركیه، فرانسه، آلمان، سوئیس، بلژیك، كلمبیا، انگلیس، پرو، پاناما، آمریكای شمالی برنامه های مختلفی اجرا كرده است.
او هشت بار به فرانسه دعوت شده است. در سال 1991 میلادی که این هنرمند بزرگ در فستیوال موسیقی و تئاتر سنتی ایران در جشنواره شهر آوینیون فرانسه شرکت کرده بود حضار را مجذوب و حیران هنر خویش ساخت و تحسین موسیقى دانان و آهنگ سازان نامى غرب را برانگیخت. منتقدین اروپایی موسیقی به او لقب «گنجینه ملى واقعی» را دادند و مجله مشهور فرهنگى فرانسوى نوول آبزرواتور در مورد او نوشت: «حس عمیق او نسبت به موسیقى و مهارت او در نوازندگى، در عین حال كه بسیار طبیعى جلوه می كند، بسیار حیرت انگیز است.» پس از فستیوال آوینیون او در مقابل تماشاگران به وجد آمده در پاریس اجراى هنر نمود. در این اجرا حاج قربان و پسرش از سوى تماشاگران سه بار به صحنه بازخوانده شدند و پس از آن بر دست هاى حضار حمل شدند. لوموند نیز تصویر حاج قربان سلیمانى را روى جلد خود چاپ كرد و زیر آن نوشت:«كسى كه درهاى بهشت را به روى غرب گشود.»
حاج قربان سلیمانی می گوید: «باید با ساز مهربان و شکیبا بود. تو عاشق سازی، نه ساز عاشق تو. وقتی که ساز و نوایش آدم را گیر بیندازد دیگر نمی توانی از چنگش خلاص شوی. در این حال است که از خود بیخود می شوم، حساب زمان از دستم در می رود و تمام بدنم خیس عرق می شود. ساز گویی بال در می آورد، خودش را به این طرف و آن طرف می کشد. سیم هایش جان می گیرند و با هر پنجه من به فریاد و لرزه در می آیند.»
اسـتاد محـمد یگـانه
محمد یگانه فرزند بخشی بزرگ شمال خراسان استاد فقیـد« حاج حسین یگانه » متولد قوچان است . مدت 40 سال است که دوتار مینوازد و آواز می خواند.
یگانه در اغلب جشنواره های موسیقی شرکت داشته که نتیجه آن کسب دیپـلم افتخارنخستین یادواره سـرود برائـت از مشرکین ، لوح سپاس سومین یادواره پیران چنگی و کسب عنوان « هنرمند ملی » در جشنواره تولیدات مراکز استانهای صدا و سیما است. همچنین آلبـوم «هرایی» به عنوان نوار سال در اولین دوره انتخاب شد.
از جمله آثار محمد یگانه در واحد موسیقی مرکز خراسان میتوان به مقامهای « الله مزار »« ارمان ارمان » «علی سلطان عشق » « زارنـجی » و … اشاره کرد.
مختصری درباره زندگی آقایان: علی یزدانی( آبچوری) قوشمه زن
حسین ببی دایره زن
آقایان: علی یزدانی( آبچوری) قوشمه زن
حسین ببی دایره زن
عیسی قلی پور دوتارزن و خواننده
این اساتید علاوه بر شهرت در منطقه خراسان شمالی در سطح کشور هم معروف هستند و در جشنواره های مختلف کشور همیشه شرکت دارند.
قوشمه کار کرده و تنها استاد ایشان برادر بزرگترشان بودند.
آقای آبچوری معتقد بودند, لازمه هرکاری علاقه و استعداد است و پشتکار ایشان باعث یادگیری قوشمه شده و در این زمینه ایشان استعداد خاصی داشتند که با وجود هفتادو پنج سال سن از چنان مهارت و قدرتی برخوردار هستند که ساعت ها می توانند بدون استراحت قوشمه بنوازند.
ساز قوشمه از نوع سازهای بادی است . ایشان با تنفس از راه بینی به مدت طولانی در درون قوشمه می دمند و با نوای دلنشین آن باعث لذت و شادی مستمعین می شوند.
برگرفته از وبلاگ بجنورد
جنس قوشمه از استخوان شاهین (قره قوش به زبان محلی) است و دهنه آن قبلن از جنس نی ولی امروزه از فلز است.
:: آهنگ درخواستی بلبل دخو ينه ( کرمانجی )
در این پست ما آهنگ درخواستی دوست عزیز
کرمانج شیروان را در وبلاگ قرار می دهیم .
۱- دانلود آهنگ بلبل دخو ینه ( آدرس اول )
در یکی از پست های قبلی ( این جا ) برای شما درباره ایشان مطالبی درج نمودیم و اینک ادامه آن…..
حاج سهراب محمدی معروف به سهراب بخشی از طایفه کرمانج در سال 1317 در شهرستان مانه و سملقان دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وی در زمان حیات خود به فعالیت در زمینه های هنرهای دستی، سرودن شعر کرمانجی و موسیقی می پرداختند .حاج سهراب از 10 سالگی نواختن دو تار و خواند شعرهای محلی را آغاز کرد و تاکنون به مدت 57 سال است که نوای خوش دو تار و صدای دلنشین و جذاب او زینت بخش محافل فرهنگی و هنری در کشور، به خصوص استان خراسان می باشد .
استاد محمدی خود را یک مانه و سملقانی عاشق و یک عشق دوتار کامل می داند و درباره هنر حماسه خوانی می گوید : منشاء اشعارحماسی، غارت در زمان احمد شاه است و افسانه های بسیاری در این زمینه، مانند جعفر قلی و شاه خطا وجود دارد که هنوز هم گاهی توسط بخشی ها خوانده می شود .
حاج سهراب محمدی از ابتدای راه اندازی رادیو کرمانجی با صدا و سیمای مرکز خراسان همکاری داشته که تاکنون بیش از 40 سرود انقلابی و محلی زبان کرمانجی مانند «الله مزار» ،»هرایی»،»شاه فتایی»،»جعفر قلی » و «سردار عوض خان» ساخته و در رادیو اجرا کرده است که تمامی آنها در آرشیو صدا و سیمای مرکز خراسان موجود می باشد .
این استاد فرهیخته موسیقی مقامی خراسان تاکنون در رویدادهای فرهنگی – هنری بی شماری مانند جشنواره موسیقی فجر، جشنواره موسیقی نواحی ایران ، جشنواره موسیقی سرنا نوازان کشور و جشنواره پیران چنگی حضور داشته و موفقیت های بسیاری نیز کسب کرده است .
شغل اصلی استاد محمدی ، کشاورزی است . او دارای سه دختر و 5 پسر می باشد که فرزندان او نیز، خود ، درس آموخته مکتب پدر بوده و دستی بر هنر نوازندگی دو تار دارند .
به هر حال، دیرزمانی است که نوای دوتار استاد حاج سهراب محمدی ، پیر چنگی خراسان از مرزهای دیار خود فراتر رفته و در پهندشت افق سرزمین بزرگ ایران و فراتر از آن، طنین انداز گشته است
جمعیت کرمانج و کرد 
